Carbo medicinalis MF (Activated charcoal)

Skład

1 tabletka zawiera 250 mg węgla aktywnego. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.

Wskazania

Biegunki. Wzdęcia.
Zatrucia lekami lub innymi substancjami chemicznymi.

Dawkowanie

Wzdęcia

• Dorośli i dzieci powyżej 12 lat
  4-5 tabletek kilka razy na dobę, aż do ustąpienia objawów.

Biegunka

• Dorośli i dzieci powyżej 12 lat
  Jednorazowo 12-16 tabletek. Tabletki przed połknięciem należy rozkruszyć lub pogryźć (najlepiej podawać w postaci wodnej papki przygotowanej z rozkruszonych tabletek). W razie konieczności dawkę można powtarzać co kilka godzin.

Zatrucia lekami lub innymi substancjami chemicznymi (w porozumieniu z lekarzem)

• Dorośli i dzieci powyżej 1. roku życia
  Jednorazowo 49 do 50 tabletek. W przypadku ciężkich zatruć można podać jednorazowo do 100 g węgla aktywnego. W razie konieczności można powtarzać kilkakrotnie w ciągu doby.
• Dzieci w 1. roku życia
  Jednorazowo 1 g na kg mc. (w postaci zawiesiny w wodzie). W razie konieczności można powtarzać co 4 do 6 godzin.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Nie stosować u osób nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.

Ciąża i karmienie piersią

Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania węgla aktywnego u kobiet w ciąży. Należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania preparatu kobietom w ciąży lub karmiącym piersią. Węgiel aktywny nie wchłania się z przewodu pokarmowego i jest nieczynny farmakologicznie, w związku z tym nie przewiduje się istotnego ryzyka w czasie podania w okresie ciąży lub karmienia piersią. Należy uwzględnić działanie zapierające preparatu.

Działania niepożądane

Duże ilości węgla aktywnego, szczególnie po podaniu wielokrotnym, mogą spowodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zaparcia. U dzieci mogą wystąpić wymioty. Opisywano przypadki aspiracji do płuc węgla aktywnego podanego doustnie. Węgiel aktywny może barwić stolec na czarno.

Uwagi

Nie należy stosować węgla aktywnego, jeśli niezbędne jest jednoczesne podanie doustne specyficznego antidotum, np. metioniny. Preparat należy stosować ostrożnie w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. opioidy). Węgiel aktywny jest mało skuteczny w zatruciu kwasem borowym, siarczanem żelaza i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, etanolem, metanolem, glikolem etylenowym, związkami nierozpuszczalnymi w wodzie, a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Istnieje zagrożenie aspiracją do płuc w czasie podawania preparatu pacjentom nieprzytomnym oraz w przypadku zatrucia lekami hamującymi OUN lub prowadzącymi do drgawek - przed podaniem węgla aktywnego chorych nieprzytomnych należy zabezpieczyć za pomocą intubacji. W leczeniu ostrych zatruć, wymioty należy wywołać przed podaniem węgla; węgiel aktywny należy podać 30 do 60 minut po ustaniu wymiotów. Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, gdyż ciężka i długotrwała biegunka może spowodować zaburzenia wodno-elektrolitowe.