Pectolvan (Hedera helix)

Skład

1 ml syropu zawiera 7 mg suchego wyciągu z liści bluszczu. 1 ml syropu zawiera 385 mg sorbitolu.

Wskazania

Preparat roślinny stosowany jako środek wykrztuśny w celu złagodzenia produktywnego kaszlu u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 2 lat.

Dawkowanie

Jeśli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni podczas stosowania preparatu, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

• Dorośli, młodzież (w wieku od 12 lat) i osoby w podeszłym wieku
  5 ml syropu 3 razy na dobę (co odpowiada 105 mg suchego wyciągu z liści bluszczu).
• Dzieci
  Dzieci w wieku od 6 do 11 lat: 5 ml syropu 2 razy na dobę (co odpowiada 70 mg suchego wyciągu z liści bluszczu).
  Dzieci w wieku od 2 do 5 lat: 2,5 ml syropu 2 razy na dobę (co odpowiada 35 mg suchego wyciągu z liści bluszczu).
  Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby; nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie przeprowadzono badań u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, na rośliny z rodziny araliowatych lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 2 lat z uwagi na ryzyko zaostrzenia objawów oddechowych. Pacjenci z dziedziczną nietolerancją fruktozy.

Ciąża i karmienie piersią

Z uwagi na brak wystarczających danych, nie zaleca się stosowania preparatu podczas ciąży i karmienia piersią.

Działania niepożądane

Mogą wystąpić: nudności, wymioty, biegunka; reakcje alergiczne (pokrzywka, wysypka skórna, duszności, reakcja anafilaktyczna).

Uwagi

Jednoczesne stosowanie preparatu z opioidowymi lekami przeciwkaszlowymi, takimi jak kodeina lub dekstrometorfan, nie jest zalecane bez konsultacji z lekarzem. Uporczywy lub nawracający kaszel u dzieci w wieku od 2 do 4 lat wymaga rozpoznania przez lekarza przed zastosowaniem leczenia. Zaleca się zachowanie ostrożności w przypadku pacjentów z nieżytem lub chorobą wrzodową żołądka.