Pranosin (Inosine pranobex) preparaty:

CO ZAWIERA PRANOSIN

1 ml syropu zawiera 50 mg inozyny pranobeksu. Inozyny pranobeks jest kompleksem zawierającym inozynę oraz 4 acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku molarnym 1:3. Lek zawiera sacharozę - jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku; zawartość sacharozy należy wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą. Lek zawiera parahydroksybenzoesan metylu i parahydroksybenzoesan propylu, które mogą powodować reakcje uczuleniowe.

WŁAŚCIWOŚCI LEKU

Inozyny pranobeks jest lekiem przeciwwirusowym i zwiększającym odporność organizmu.

KIEDY STOSUJE SIĘ PRANOSIN

Lek stosuje się wspomagająco u osób z obniżoną odpornością, w przypadku nawracających zakażeń górnych dróg oddechowych.

JAK STOSOWAĆ LEK

Lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Leczenie zwykle trwa od 5 do 14 dni. Zaleca się, aby po ustąpieniu objawów choroby przyjmować lek jeszcze przez 1 do 2 dni.
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Zalecana dawka wynosi 50 mg inozyny pranobeksu na kg masy ciała na dobę (1 ml syropu na kg masy ciała na dobę), zwykle 3 g inozyny pranobeksu (czyli 60 ml syropu) na dobę, podawane w 3 lub 4 dawkach. Dawka maksymalna wynosi 4 g inozyny pranobeksu na dobę (czyli 80 ml syropu na dobę).
Dzieci
Dzieci w wieku powyżej 1 roku: zalecana dawka wynosi 50 mg inozyny pranobeksu na kg masy ciała na dobę (1 ml syropu na kg masy ciała na dobę) w 3 lub 4 równych dawkach:
dzieci o masie ciała 10 do 14 kg: 5 ml syropu 3 razy na dobę;
dzieci o masie ciała 15 do 20 kg: 5 do 7,5 ml syropu 3 razy na dobę;
dzieci o masie ciała 21 do 30 kg: 7,5 do 10 ml syropu 3 razy na dobę;
dzieci o masie ciała 31 do 40 kg: 10 do 15 ml syropu 3 razy na dobę;
dzieci o masie ciała 41 do 50 kg: 15 do 17,5 ml syropu 3 razy na dobę.
Leku nie należy stosować u dzieci w 1. roku życia.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.
Sposób podawania
W celu odmierzenia odpowiedniej dawki leku należy użyć miarki dozującej załączonej do opakowania.

KIEDY PRANOSIN NIE MOŻE BYĆ STOSOWANY

Leku nie należy podawać pacjentom z uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną (inozyny pranobeks) lub na którykolwiek z pozostałych składników leku. Objawami uczulenia mogą być: wysypka skórna, świąd, trudności w oddychaniu, obrzęk twarzy, warg, gardła lub języka. Leku nie należy stosować, jeśli u pacjenta aktualnie występuje napad dny moczanowej lub badania wykazały zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi.

OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI

Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 14 dniach stosowania leku, należy skontaktować się z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność: jeśli u pacjenta w przeszłości występowały napady dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego; jeśli u pacjenta występowała w przeszłości kamica nerkowa; jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek.

STOSOWANIE Z INNYMI LEKAMI

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych aktualnie lub ostatnio, w tym również o lekach, które wydawane są bez recepty i suplementach diety.
Szczególnie należy skonsultować z lekarzem stosowanie następujących leków: leki do leczenia dny moczanowej (np. allopurynol); leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego, w tym leki moczopędne (np. furosemid, torasemid, kwas etakrynowy, hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid); leki hamujące czynność układu odpornościowego (leki immunosupresyjne - stosowane po przeszczepieniu narządów lub w atopowym zapaleniu skóry); azydotymidyna - lek stosowany w leczeniu choroby AIDS.

STOSOWANIE W CIĄŻY I OKRESIE KARMIENIA PIERSIĄ

Nie należy przyjmować inozyny pranobeksu w okresie ciąży i karmienia piersią. Lekarz oceni, czy korzyści ze stosowania leku przewyższają potencjalne ryzyko.

MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

Bardzo często może wystąpić zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi lub w moczu. Często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, wysypka skórna, świąd, bóle stawów, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu, zmęczenie, złe samopoczucie, ból głowy, zawroty głowy. Niezbyt często: biegunka, zaparcie, nerwowość, senność lub trudności w zasypaniu, zwiększona objętość moczu.
Należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, jeżeli wystąpi którykolwiek z następujących objawów: nagle pojawiający się świszczący oddech, trudności z oddychaniem, obrzęk powiek, twarzy lub warg, wysypka lub świąd (zwłaszcza, jeżeli dotyczą całego ciała).

PRZEDAWKOWANIE LEKU
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

WPŁYW LEKU NA PROWADZENIE POJAZDÓW I OBSŁUGIWANIE MASZYN

Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

PRZECHOWYWANIE LEKU

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Termin ważności po pierwszym otwarciu butelki wynosi 2 lata.