Węgiel leczniczy Norit (Activated charcoal)

Węgiel leczniczy Norit - skład

1 kapsułka zawiera 200 mg węgla aktywnego.

Węgiel leczniczy Norit - wskazania

Nieżyty jelit, biegunka, wzdęcia, nadmierna fermentacja jelitowa, np. przy zmianach klimatu lub składu pokarmu.
Jako lek uzupełniający w leczeniu zatruć toksycznymi substancjami za wyjątkiem zatruć cyjankami, mocnymi kwasami i zasadami.

Węgiel leczniczy Norit - dawkowanie

Biegunka

Zatrucie (po porozumieniu z lekarzem)

Węgiel leczniczy Norit - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Podejrzenie niedrożności jelit, ostry ból brzucha i zapalenie okrężnicy wrzodziejące. Preparatu nie należy stosować u osób nieprzytomnych, u których nie zabezpieczono dróg oddechowych.

Węgiel leczniczy Norit - ciąża i karmienie piersią

Do chwili obecnej nie są znane przeciwwskazania do stosowania preparatu w ciąży i w okresie karmienia piersią.

Węgiel leczniczy Norit - działania niepożądane

Rzadko mogą wystąpić zaparcia. Ponadto preparat może powodować zaburzenia żołądkowo-jelitowe, wymioty, zwłaszcza u dzieci. Opisywano aspirację do płuc (zwłaszcza podczas wymiotów po podaniu węgla). Węgiel barwi stolec na czarno.

Węgiel leczniczy Norit - uwagi

Nie należy stosować węgla aktywnego, jeśli niezbędne jest jednoczesne podanie doustne specyficznego antidotum, np. metioniny. Preparat należy stosować ostrożnie w przypadku zatrucia środkami wpływającymi na perystaltykę jelit (np. opioidy). Węgiel leczniczy jest mało skuteczny w zatruciach m.in. kwasem borowym, siarczanem żelazawym i innymi związkami metali, DDT, cyjankami, litem, metanolem, etanolem, glikolem etylenowym, produktami rafinacji ropy naftowej, a także kwasami i zasadami nieorganicznymi. Istnieje zagrożenie aspiracją do płuc w czasie podawania preparatu pacjentom nieprzytomnym oraz w przypadku zatrucia lekami hamującymi OUN lub mogącymi wywołać drgawki - w takich sytuacjach wymagane jest zabezpieczenie w postaci intubacji przed wykonaniem płukania żołądka. W leczeniu ostrych zatruć, wymioty należy wywołać przed podaniem węgla; węgiel należy podać 30-60 minut po ustaniu wymiotów. Środki przeczyszczające należy stosować ostrożnie i tylko sporadycznie podczas leczenia węglem aktywnym, gdyż ciężka i długotrwała biegunka może spowodować zaburzenia wodno-elektrolitowe.