Loper (Loperamide)

Loper - skład

1 tabletka zawiera 2 mg chlorowodorku loperamidu. 1 tabletka zawiera 100 mg laktozy jednowodnej oraz żółcień chinolinową.

Loper - wskazania

Objawowe leczenie ostrej i przewlekłej biegunki.
U pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego preparat może być stosowany w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji.

Loper - dawkowanie

• Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat
  Ostra biegunka
  Początkowa dawka: 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci, a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym luźnym stolcu.
  Przewlekła biegunka
  Początkowa dawka: 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę.
  Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce - 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych i dzieci. U dzieci dawka preparatu musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki na 20 kg mc. na dobę), ale nie więcej niż 8 tabletek na dobę.
• Dzieci
  Preparatu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Osoby w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

Pomimo braku danych dotyczących farmakokinetyki loperamidu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów preparat należy stosować ostrożnie z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.

Loper - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą preparatu. Dzieci w wieku poniżej 6 lat. Preparatu nie należy stosować jako leczenia zasadniczego u pacjentów z: ostrą czerwonką, która charakteryzuje się obecnością krwi w kale i wysoką gorączką; ostrym rzutem wrzodziejącego zapalenia jelit; bakteryjnym zapaleniem jelita cienkiego i okrężnicy spowodowanym chorobotwórczymi bakteriami z rodzaju Salmonella, Shigella i Campylobacter; rzekomobłoniastym zapaleniem jelit, związanym z podawaniem antybiotyków o szerokim zakresie działania. Preparatu nie należy stosować w przypadkach, w których należy unikać zwolnienia perystaltyki jelit, z powodu możliwego ryzyka wystąpienia ciężkich powikłań, w tym niedrożności jelit, rozszerzenia okrężnicy (megacolon) i toksycznego rozszerzenia okrężnicy (megacolon toxicum). Leczenie preparatem należy przerwać natychmiast w przypadku wystąpienia zaparcia, wzdęcia brzucha lub niedrożności jelit. Leczenie biegunki preparatem jest leczeniem wyłącznie objawowym. W każdym przypadku, w którym możliwe jest ustalenie etiologii, gdy jest to uzasadnione (lub wskazane) należy zastosować leczenie przyczynowe.

Loper - ciąża i karmienie piersią

Należy dokładnie rozważyć przewidywane korzyści terapeutyczne względem potencjalnego ryzyka związanego z podaniem preparatu kobietom w ciąży, szczególnie w pierwszym trymestrze. Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią.

Loper - działania niepożądane

Często: ból głowy (w ostrej biegunce); zawroty głowy (w przewlekłej biegunce); zaparcie, nudności, wzdęcia.
Niezbyt często: ból głowy (w przewlekłej biegunce); zawroty głowy (w ostrej biegunce), bezsenność; bóle brzucha, dolegliwości w obrębie brzucha, suchość w jamie ustnej, ból w nadbrzuszu, wymioty, niestrawność; wysypka skórna.
Rzadko: reakcja nadwrażliwości, reakcja anafilaktyczna (w tym wstrząs anafilaktyczny) oraz reakcja anafilaktoidalna; utrata świadomości, otępienie, obniżony poziom świadomości, hipertonia, nieprawidłowa koordynacja; zwężenie źrenicy; niedrożność jelita (w tym niedrożność jelita porażenna), rozszerzenie okrężnicy (w tym toksyczne rozszerzenie okrężnicy), pieczenie języka, zwiększenie obwodu brzucha; obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa (w tym zespół Stevens-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka oraz rumień wielopostaciowy), świąd, pokrzywka; zatrzymanie moczu; zmęczenie.

Loper - uwagi

W zespole objawów w przebiegu biegunki leczonej loperamidem mogą pojawić się zmęczenie, zawroty głowy lub senność - wskazane jest zachowanie ostrożności podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.